آن که احساس مرا نشنيد و رفت

بهترين آواز من را چيد و رفت

آن که از متن قشنگ شعر من

طرح لبخند مرا دزديد و رفت

آن که با تنهايي من سر نکرد

از سکوت چشم من ترسيد و رفت

آن که او شيرين ترين افسانه بود

يک شبي در خواب من تابيد و رفت

مثل يک دلشوره ي مبهم و گنگ

حسرتي تازه به من بخشيد و رفت

با من و در من هميشه زنده است

گرچه بر احساس من خنديد و رفت.